เมื่อวานนี้ผมมาสอนหนังสืออยู่ที่ จ.กาญจนบุรีครับ วันนี้บ่ายๆก็จะกลับกรุงเทพฯครับ ที่เมืองกาญจน์ตอนกลางคืนอากาศเย็นสบายใช้ได้เลยครับ ผมออกไปทำงานภาคสนามต่างจังหวัดบ่อยๆ แต่กลับไม่ค่อยคุ้นเคยที่ทางแถวนี้เลย ทั้งๆที่มหาวิทยาลัยมหิดลมีวิทยาเขตที่จังหวัดนี้แท้ๆ
วันนี้ผมมีเรื่องมาเล่าเกี่ยวกับผลงานวิจัยของคนไทย ซึ่งเพิ่งตีพิมพ์ในวารสาร Sensors เมื่อวันที่ 9 กันยายนที่ผ่านมานี้เอง(รายละเอียดเต็มคือ Chatchawal Wongchoosuk, Mario Lutz and Teerakiat Kerdcharoen, "Detection and Classification of Human Body Odor Using an Electronic Nose", Sensors 9 (2009) 7234-7249) รายงานฉบับนี้ได้เสนอวิธีการในการระบุตัวบุคคลจากการดมกลิ่นตัวด้วยจมูกอิเล็กทรอนิกส์ (Electronic Nose) ซึ่งถือเป็นครั้งแรกในโลกที่มีการใช้กลิ่นตัวมนุษย์จากใต้วงแขนในการระบุตัวบุคคล ซึ่งเทคโนโลยีที่เสนอในรายงานวิจัยฉบับนี้ ได้ขอยื่นจดสิทธิบัตรไปแล้วเมื่อราวต้นปี 2552 นี้
ดร. ธีรเกียรติ์ เกิดเจริญ สังกัด Center of Intelligent Materials and Systems คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล กล่าวว่า "สุนัขใช้วิธีการดมกลิ่นตัวในการจดจำบุคคลที่มันรู้จัก ดูเหมือนว่ามันอยากจะดมเรามากกว่าดูหน้าเราอีกครับ เมื่อเราและมันต่างเจอกันครั้งแรก ....." ดังนั้นกลิ่นตัวของมนุษย์แต่ละคนก็น่าจะมีลักษณะจำเพาะ เป็นเอกลักษณ์ของใครของมัน ในรายงานวิจัยฉบับดังกล่าวได้สาธิตการจำแนกกลิ่นตัวบุคคล 2 คนออกจากกัน ซึ่งบุคคล 2 คนนี้มีวิถีชีวิตที่คล้ายคลึงกัน เจ้าจมูกอิเล็กทรอนิกส์สามารถจดจำกลิ่นแต่ละคนได้ แม้ว่าเขาจะใช้โรลออนดับกลิ่นกาย ซึ่งแสดงว่าโรลออนดับกลิ่นกายไม่สามารถหลอกกลิ่นตัวของเราได้
Mario Lutz นักศึกษาปริญญาเอกสังกัดหลักสูตร Materials Science and Engineering เป็นผู้พัฒนาอัลกอริทึมที่ใช้ในการวัดกลิ่นตัวมนุษย์ ซึ่งมักจะมีความชื้นปะปนมา ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการวัดกลิ่นตัวด้วยเซ็นเซอร์ดมกลิ่น ส่วน ชัชวาล วงศ์ชูสุข นักศึกษาปริญญาเอกสาขาฟิสิกส์ เป็นผู้พัฒนาจมูกอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งเป็นเครื่องมือในการดมและจำแนกกลิ่นตัวคน "ในอนาคต เราอาจจะติดตั้งเครื่องตรวจสอบกลิ่นตัวไว้หน้าอาคาร ใครจะเดินเข้ามาต้องยกแขนขึ้น แล้วยื่นรักแร้เข้าไปให้เครื่องดม ถ้าใช่บุคคลที่สามารถผ่านได้ ประตูก็จะเปิดออกครับ ......." ชัชวาลกล่าวทิ้งท้ายแบบขำๆ
