ในภาพยนตร์เรื่อง "Roommate เพื่อนร่วมห้องต้องแอบรัก" นั้นได้เกิดโศกนาฏกรรมรักสามเศร้าขึ้น แอน หญิงสาวที่เคยมีอดีตความสัมพันธ์ลึกซึ้ง เป็นความรักวัยเรียนกับเพื่อนหญิงด้วยกันคือ ป๊อบ เมื่อเวลาผ่านไป แอนได้มีโอกาสหวนกลับมาหาป๊อบอีก แต่ป๊อบได้ลืมแอนไปแล้ว ป๊อบกำลังเกิดความรักกับโน๊ต ผู้ชายที่ดีต่อเธอทุกอย่าง แต่เมื่อโน๊ตได้เจอแอน เขากลับพบว่าแอนคือหญิงในฝันของเขา แต่ ... แอน ไม่ได้มีใจกับโน๊ตเลยสักนิด ก็เพราะเธอยังไม่อาจลืมป๊อบได้
ทำไมแอนยังไม่สามารถลืมความรู้สึกดีๆที่มีต่อป๊อบได้ แต่ป๊อบกลับลืมแอนไปได้นานแล้ว แถมเธอก็กลับมามีความรู้สึกชอบเพศตรงข้ามเหมือนคนปกติได้ นักวิทยาศาสตร์พยายามหาคำตอบของ ความลับ ในเรื่องนี้มานานแล้วครับ
การที่มนุษย์เราสามารถจดจำเรื่องดีๆ หรือเรื่องราวความสุขในวันวานเก่าๆนั้นได้ ย่อมเป็นเรื่องที่ดีไม่ใช่เหรอครับ หากแต่สำหรับหลายๆคนที่ไม่อาจลืมเรื่องร้ายๆในอดีต เช่น ความผิดหวัง การถูกละเมิดทางเพศ การถูกปล้น เขาเหล่านั้นกลับต้องจมอยู่กับความทรงจำร้ายๆ เหล่านั้น ทั้งๆที่อยากลืมแต่ก็ไม่สามารถจะลืมได้ ว่ากันว่า สำหรับชาวอเมริกันประเทศเดียว มีคนอยู่ถึง 8 ล้านคนที่มีความผิดปกติทางจิตที่ต้องการการบำบัด เพื่อให้ลืมอดีตอันขื่นขม แต่ปัจจุบันยังไม่มีวิธีการเพื่อลบความจำทิ้ง ไม่เหมือนกับ Harddisk หรือ Thumb Drive ที่เราสามารถลบหรือฟอร์แมตมันทิ้งได้ ทำให้คนไข้โดยมากต้องได้รับการเยียวยาทางอ้อม เช่น การฝึกให้สามารถอยู่กับความจำที่เลวร้ายนั้นได้โดยเจ็บปวดน้อยที่สุด
ตัวอย่างก็เช่น คนป่วยทางจิตจากเหตุการณ์อุบัติเหตุร้ายแรง จะรู้สึกดีขึ้นหากได้เล่ารายละเอียดต่างๆในเหตุการณ์ให้แพทย์ฟัง และนำคนไข้นี้ไปยังจุดเกิดเหตุ คนไข้ไม่ได้ลืมเรื่องนั้น แต่เขาจะสร้างความทรงจำขึ้นใหม่ที่ไม่เจ็บปวด หรือเจ็บปวดน้อยกว่า เรื่องนี้ผมเคยเจอกับตัวเอง ผมพบว่าการไปยังที่ที่เราเคยไปกับคนที่เรารักนั้น จะทำให้เรารู้สึกดีขึ้นเมื่อคนๆนั้นไม่ได้อยู่กับเราแล้ว อย่างไรก็ดี การรักษาแบบนี้ ใช้ได้ผลเพียงแค่ 50% เท่านั้น แถมเมื่อใช้ไปนานๆ อัตราส่วนของความสำเร็จจะลดลงเหลือ 1 ใน 3 เท่านั้น
เรื่องราวเกี่ยวกับภารกิจค้นหาความลับของความจำ จะเป็นอย่างไรต่อไป นักวิทยาศาสตร์จะค้นพบวิธี "ลืม" ได้หรือไม่ ผมจะมาเล่าต่อวันหลังนะครับ ........
